کرابی، نگین دریای آندامان

منطقه کرابی یکی از زیباترین نقاط تایلند است و در امتداد ساحل در کنار دریای آندامان قرار دارد. کرابی در ۸۱۴ کیلومتری جنوب بانکوک واقع شده است؛ مساحتش بالغ بر ۴۷۰۸ کیلومتر مربع است و حدود ۱۳۰ جزیره کوچک و بزرگ هم دارد. رودخانه ای به نام کرابی هم از درون شهر می گذرد و به دریای آندامان می ریزد. در کرابی می توان دغدغه های زندگی روزمره را کنار گذاشت و با قایق های کوچک و بزرگ در سواحل دریای آندامان دور زد و لذت برد.

در این منطقه سواحل ماسه ای سفید، صخره های زیبا و انواع جانوران و گیاهان آبی به شدت توجه هر بیننده ای را به خود جلب می کند. در عین حال، طبیعت وحشی، پارک های ملی و چشمه های آب گرم و آبشارهای سرد، تنوع و گوناگونی خاصی در منطقه ایجاد کرده اند. شاید به همین دلیل است که در سال های اخیر، کرابی به عنوان یکی از جذاب ترین سواحل در جنوب شرقی آسیا مورد توجه قرار گرفته است.

تاریخچه

یافته های زمین شناسی نشان می دهد که کرابی یکی از قدیمی ترین جوامع در دوران باستان در منطقه تایلند بوده است و نامش از هم کلمه ای باستانی به معنای شمشیر گرفته شده است. ظاهرا پیش از ساخته شدن شهر و در کاوش های زمینی، یک شمشیر یافت شده و نام شهر را به همین دلیل کرابی گذاشته اند.

بهترین زمان برای سفر

فاصله دسامبر تا مارس بهترین زمان برای سفر به کرابی است. در فصل باران (بین ماه ژوئن تا نوامبر) قیمت ها در کرابی بسیار کاهش می یابد اما معمولا چند روز پشت سر هم باران می بارد و سپس دو یا سه روز هوایی عالی برقرار خواهد شد.

رسیدن به کرابی

کرابی فرودگاه بین المللی دارد و همین نکته باعث آسان شدن سفر به کرابی شده است. اما از راه زمینی هم می توان از بانکوک و پوکت به سمت کرابی حرکت کرد. استفاده از قطار برای حرکت از بانکوک به سمت کرابی هم گزینه خوبی است

تپه های «کائو کاناب نم»

«کائو کاناب نم» دو تپه ای هستند که خیلی ها آنها را به عنوان سمبل منطقه و البته مهم ترین جذابیت آن می شناسند. این دو تپه دقیقا در خارج شهر کرابی واقع شده اند و از جاده هم به وضوح قابل دیدن هستند. رودخانه کرابی (منام کرابی) نیز از بین این دو تپه جریان دارد و زیبایی زیادی به آنها می بخشد. هر کدام از این تپه ها ۱۰۰ متر بلندی دارند.

تپه ای که در سمت راست واقع شده، غاری را نیز درون خود جا داده است. دو ورودی برای این غار وجود دارد و البته برای ورود از طریق یکی از آنها باید از شیبی تند عبور کرد. پیاده روی به سمت این غارها حدود ده دقیقه طول می کشد و البته با قایق هم می توان به سمت آنها رفت. در این غارها مجموعه ای از بازمانده های زمین شناسی مهم را می توان مشاهده کرد و البته در گذشته، اسکلت های انسانی بسیار قدیمی هم از این غارها به دست آمده است. گفته می شود این انسان های باستانی احتمالا بعد از وقوع سیل، در غارها حبس شده اند. علاوه بر دیدن این غارها، بالا رفتن از دو تپه «کائو کاناب نم» و همچنین سر زدن به دهکده های ماهیگیری اطراف و مرکز فروش صنایع دستی منطقه می توانند جذابیت خاص خودشان را داشته باشند.

پارک ملی «هات نوپارات تارا»

«هات نوپارات تارا» یکی از بزرگ ترین پارک های ملی در تایلند است و بخش بزرگی از سواحل کرابی- از جمله سواحل «آئو نانگ»، «نوپارات تارا» و «رایلی»- را شامل می شود. درواقع قسمت اعظم این پارک را آب تشکیل داده است. در این پارک ملی امکانات اقامتی هم وجود دارد و البته بهترین زمان برای سفر به آن هم بین ماه های نوامبر و آوریل است. سه منطقه بسیار پرطرفدار در این پارک ملی عبارتند از:

قبرستان صدف ها (سوسن هوی)

قبرستان صدف ها قبلا باتلاق بوده و محل زندگی انواع مختلفی از نرم تنان. این نرم تنان میلیون ها سال پیش در لایه های مختلفی در «سوسن هوی» فسیل شده اند. اما با بروز تغییرات در سطح زمین، سیل ها و تحولات در سطوح آب، لایه هایی از این فسیل ها در معرض دید قرار گرفته اند که در نوع خود بسیار جذاب اند. علاقمندان به فسیل ها می دانند که تنها دو محل مشابه «سوسن هوی» در دنیا وجود دارد؛ یکی در آمریکا و دیگری در ژاپن. در همین حال، برای اطلاع رسانی بیشتر درباره فسیل های صدفی، موزه ای در نزدیکی قبرستان صدف ها ایجاد شده که تاریخچه پیدایش آنها را روشن می کند.

پارک ملی «کائو پانوم بنچا»

این پارک ملی از جنگل های فشرده، غارها و آبشارهای زیادی تشکیل شده است و تنها پارک ملی در کرابی است که مناطق آبی را شامل نمی شود. یکی از غارهای قدیمی منطقه که فسیل هم در آن یافت می شود، در سه کیلومتری دفتر پارک قرار دارد. در عین حال، مجموعه کوه هایی هم در این پارک واقع شده که جذابیت زیادی به آن داده است. در کنار زیبایی های همیشگی این پارک ملی باید به خنکی خاص آب های آن در فصل های مختلف سال اشاره کرد. با اجاره چادر می توان مدتی در پارک اقامت کرد

پارک ملی «تان بوکارانی»

این پارک در منطقه «آئو لوک» واقع شده است و نزدیک به ۱۲۱ کیلومتر مربع مساحت دارد. این پارک نزدیک به مرز کرابی و «پانگ نکا» است و در عین حال با دریای آندامان نیز همسایه است. در این پارک، از جنگل های بارانی وسیع، آبشارها، غارها و حتی یک معبد کوچک می توان بازدید کرد. پارک ملی «تان بوکارانی» فضای خنک و جنگل های سایه دار زیادی دارد و ایده آل ترین جا برای شنا و پیک نیک است.

منطقه حفاظت شده «پرا بنگ  کرام»

این منطقه جزء معدود مناطق باقی مانده از جنگل های بارانی کم ارتفاع در تایلند است و به همین جهت هم جذابیت زیادی دارد. گفته می شود که در این منطقه ۳۰۰ نوع کمیاب از پرندگان دیده می شود که حتی در جنوب تایلند هم بی نظیرند. از جمله آنها می توان به مرغ ماهیخوارهای خاص، مرغ شاخنوک سیاه، و کبک های کمیاب اشاره کرد. منطقه حفاظت شده «پرا بنگ کرام» در واقع از دو جنگل تشکیل شده است و در بخشی از آن هم سه چشمه آب گرم بسیار معروف واقع شده اند که دمای آنها بین سی تا ۵۰ درجه سانتیگراد است.

چشمه های آب گرم «کلونگ توم»

این چشمه های آب گرم در ۷۰ کیلومتری شهر کرابی قرار دارند وتا حدودی به منطقه حفاظت شده «پرا بنگ کرام» نزدیک اند. این چشمه ها از گرمای حفره های آتش فشانی گرم می شوند و خاصیت گرمابخشی و شفابخشی زیادی دارند. دمای آب در این چشمه ها بین ۳۵ تا ۴۰ درجه سانتیگراد است و نمک های معدنی طبیعی در آن وجود دارد و به خصوص خاصیت درمانی آنها برای روماتیسم بسیار شهرت دارد. این چشمه ها در نهایت به یک جویبار خنک می ریزند.

نمایش های سنتی

نمایش لیکه پا

این نمایش، شرح ماجراهای ازدواج یک بازرگان هندی از کلکته با یک دختر محلی از کرابی است. در این نمایش، انواع موسیقی سنتی به اجرا در می آید و محبوبیت زیادی هم در کرابی دارد.

نمایش سایه ها

این نمایش ها تحت تاثیر فرهنگ هند هستند و البته طرفداران زیادی هم دارند. داستان ها به شکل سنتی و از طریق سایه بازی روایت می شوند.

غذاهای سنتی

در کرابی طبیعتا توجه زیادی به غذاهای دریایی می شود و انواع مختلفی از آنها به شکل های گوناگون سرو می شود. بال صدف مهم ترین غذای سنتی در کرابی است.

سوغاتی ها

ماهی خشک شده، میگو خشک شده، و قالیچه های کوچک ساخته شده از کاج پیچی، مهم ترین سوغاتی های کرابی هستند.

معبد و موزه «کلونگ توم»

منطقه «کلونگ توم» یک موزه-معبد را نیز در خود جا داده است. در این  مکان، سنگ های باستانی، ابزارهای برنزی، سکه ها ،سفال، دکور و وسایل باستانی دیگر یافت می شود که ظاهرا هزاران سال قدمت دارند و در جریان کاوش های باستانی به دست آمده اند.

معبد «تام سوا» (غار ببر)

معبد «تام سوا» در ۹ کیلومتری شهر کرابی قرار دارد و بخشی از مجموعه معبدهای مهم و محبوب منطقه به شمار می رود. علت گذاشتن نام ببر روی غار این بوده که در بخشی از غار، جای چنگال های ببری در سنگ به چشم می خورد. در این معبد، نوع خاصی از بودیسم ترویج می شود که بر بصیرت تعمق آمیز تاکید دارد.

معبد «سای تای»

این معبد در نزدیکی منطقه «آئو نانگ» قرار دارد. شاید نشود به «سای تای» واقعا نام معبد بدهیم، اما شمایل بودا زیر یک صخره و نیز برخی بوداهای طلایی در حالت نشسته، جذابیت زیادی به این مکان داده اند.

جزیره لنتا و غار زمرد

منطقه لنتا از مناطق معروف کرابی است. لنتا از جزایر زیادی تشکیل شده که بزرگ ترین آنها «لنتا یای» نام دارد و در ۷۰ کیلومتری شهر کرابی واقع شده است. از مهم ترین جزایر این منطقه می توان به «لنتا یای»، «لنتا نوی»، «تالنگ بنگ» و «مو کوها» اشاره کرد.

جزیره «لنتا نوی» در گذشته محل اقامت مردمان منطقه «کو لنتا» بوده است. این جزیره شاید به زیبایی برخی مناطق اطرافش نباشد اما از لحاظ آرامش و استراحت، بهترین گزینه به شمار می آید. طبیعت آن هم چندان خراب نشده است و توریست های کم تری به آنجا می روند و خلوت تر و آرام تر است.

دیگر جزیره مهم و پرطرفدار در این منطقه، جزیره «ماک» است. بیشتر مساحت این جزیره کوهستانی است اما بخش ساحل ماسه ای هم درشرق آن دیده می شود که خانواده های ماهیگیر مسلمان در آن زندگی می کنند. جزیره ماک یک جاذبه توریستی مهم دارد و آن هم غار زمرد است که در ساحل غربی جزیره واقع شده است و باید با قایق به سمت آن رفت. وقتی سطح آب پایین باشد، قایق ها می توانند از ورودی باریک غار عبور کنند و البته برخی از گردشگران هم ترجیح می دهند این راه را با شنا طی کنند. بازتاب نور خورشید روی آب های ورودی غار، زیبایی نفسگیری ایجاد می کند و البته در انتهای غار هم فضای بسیار زیبایی قرار دارد.

جزیره کرادان (مراسم ازدواج زیر آب)

جزیره «کرادان» که محلی ها با نام «کو ها» هم می شناسندش، در جنوب «لنتا» قرار دارد و بخشی از پارک ملی «هاد چائو می» به شمار می رود. کرادان ۴ کیلومتر مربع وسعت دارد و برای رسیدن به آن می توان از جزیره «لنتا» یا از جزایر «نگای» و «ماک» حرکت کرد. جزیره کرادان میزبان مراسم سالانه ازدواج زیر آب است که به هنگام جشن ولنتاین برگزار می شود و در سال های اخیر، گردشگران زیادی را به خود جذب کرده است

جزیره جوجه (کو گی)

این جزیره به خاطر شکل عجیب صخره هایش، جزیره جوجه نام گرفته است؛ زیرا صخره های این جزیره به سر و گردن یک شترمرغ شباهت دارد. یک سوی این جزیره از صخره های شیب دار تشکیل شده و سوی دیگر آن، سواحل بسیار زیبایی دارد. در زمان مد و بالا آمدن آب، غواصی به شدت در این منطقه رواج پیدا می کند و صخره های مرجانی هم بزرگ ترین جذابیت منطقه می شود. یک نکته مهم در باره جزیره جوجه این است که تمام سال می توان از آن بازدید کرد و فصل باران های موسمی مانع از گردش در آن نمی شود

جشن «چاک پرا»

در جریان برگزاری سنتی جشن «چاک پرا»، شمایل های بودا تزیین شده و روی قایق ها قرار می گرفتند و در طول رود کشیده می شدند اما حالا از قایق ها خبری نیست و این جشن روی زمین برگزار می شود. پیشتر، آوازهای سنتی ملوانان هم به هنگام برگزاری جشن خوانده می شد.

جشن دهمین ماه

این جشنی است که به احترام به سنت های گذشتگان و به یاد آنها برگزار می شود. غذاهای خاصی برای این جشن پخته می شود و جشن هم در دهمین ماه سال قمری برگزار می شود.

جشن «لوی رویا چائو لو»

این جشن سنتی قدیمی در جزیره لنتا به اجرا در می آید. زمانش هم مصادف با ششمین و یازدهمین بار کامل شدن ماه در تقویم خورشیدی است. این جشن سنتی، جنبه های مدهبی هم دارد و توسط کولی های جزیره لنتا و برخی مناطق اطراف اجرا می شود. آنها آوازهای سنتی در اطراف قایق هایشان می خوانند تا بدشانسی را از آن دور کنند.